Bir Hayalim Var Hepimiz İçin

Sevgili Dostlar,
Bir hayalim var, hepimiz için. Hepimiz için, bir hayalim var. Birlik adına kurulan hayaller bunlar.
Dostlar,
Yarınları düşündüğümüzde mutlaka daha güzel günlerin gelmesini dileriz. Ben de yarınların güzel olacağından son derece ümitvarım. Biliyorum ve görüyorum ki yarınlar çok ama çok güzel günlere gebedir. Gelecek günlerin fecir pırıltıları doğu ufuklarında yükselmeye başladı bile. Eğer bu fecir, fecr-i kazip, yani yalancı fecir değilse, aydınlık günler çok yakındır. Yok eğer bizi aldatan fecr-i kazip beyazlığı ise, biraz geç de olsa güneş yine de doğacak demektir.
Dostlar,
Doğu ufuklarında pırıl pırıl ışıkların, pırıl pırıl insanların doğduğunu Azerbaycan ziyaretim sırasında gördüm, içim seher vaktinin huzuru ve mutluluğu ile doldu. Yahya Kemal’in şiirini kalbimin derinliklerinden çıkarıp Hazar’a doğru haykırdım: “Yürü hür maviliğin bittiği son hadde kadar/ İnsan âlemde hayal ettiği müddetçe yaşar.”
Dostlar,
Bir hayalim var, hepimiz için. Hazar’dan, Aras’tan, Kür’den; Aral’dan, Seyhun ve Ceyhun’dan doğan nurlar bütün dünyayı tekrar pırıl pırıl edecek ve yeni bir dünya kurulacak. Bu dünyada yine “nizam-ı âlemi” sağlayan alpler olacak; yine ila-yı kelimetullahı yayacak erenler olacak. Bugünün yakın olduğuna adım gibi eminim; çünkü Müslüman dünyanın çıkış yolları kapandığında hep bir ümit ışığı ortaya çıkmıştır. Bu ışık, İstanbul’u fethetme şerefine nail olan, o güzel komutanın ve ordusunun milletinden tekrar yayılacaktır. Buna aynelyakin inanıyorum. Biliyorum ve görüyorum ki tüm Türkler “İki devlet bir millet” şuuru ile hareket ettiği gün bir inkılap vukuu bulacak ve kırılmaz zannedilen zincirler kırılacaktır.
Sevgili Dostlar,
Bir gün insanlarımız ata yurtlarında bıraktıkları amca, teyze, dayılarını tekrar ziyaret edecekler. Şahsen benim dedemin babası ve diğer tüm kardeşleri Azerbaycan’da kalmış. Yani kalbimin yarısı Kür’de, yarısı Yeşilırmak’ta akıyor. Düşünün bir kez, Yeşilırmak ve Kür birleşmiş gürül gürül akıyor. Neler olamaz ya Rabbim, neler olmaz. Gençler akın akın ilim için, irfan için bu akan ırmaklara kendini atıp arı ve duru olarak çıkar; şairler yeni yeni ilhamlar devşirir bu nehirden; ilim adamları yeni buluşları bu sularda keşfeder; erkeği, kadını bu nurla yıkanıp dinini, diyanetini öğrenir.
Dostlar,
Bu hayalin yaşanma ihtimali yüzde yüzdür. Neden? Çünkü aynı hayal Yahya Şirvanî tarafından kuruldu, gerçekleşti. Halvetilik tüm dünyada gönülleri fethetti. İsmail Şirvanî tarafından kuruldu, gerçekleşti. Tüm Anadolu’da Nakşıbendî halkaları kuruldu. Ali Kuşçular, İbni Sinalar, Sabuncuoğlu Şerefeddinler tarafından kuruldu, gerçekleşti, insanları tedavi etti. Ve yine şairler, şairler, şairler tarafından kuruldu, gerçekleşti, tüm Müslümanların kalplerini aşk ile, Allah aşkı ile doldurdular.
Dostlar,
Bu ırmaklar aktığı sürece bu hayalim tertemiz, pırıl pırıl akıp gidecek. Gençlerin bu maya ile mayalandığı bir çağa girerken, ellerimi uzattığımda beni ve hayallerimi tutacak milyonlarca el görüyorum.
O zaman,
Karabağlar, Plevneler bizsizdir
Yosun tutmuş camilerim ıssızdır
Boynu bükük minareler öksüzdür
Zafer zafer der eserdi yelleri
Biz neyledik o koskoca elleri

diyen şaire “sus” diyebileceğiz. Ve Necip Fazıl gibi,
Kurtulur dil, tarih, ahlak ve iman
Görürler nasılmış neymiş kahraman
Yer ve gök su vermem dediği zaman
Her tarlayı sular arkımız bizim
diyeceğiz.
Son olarak Mir Hamza’nın Karabağ’ını hayal olmaktan çıkaracak bir gençlik, bir gençlik, bir gençlik…
Hayâlâtıyla gülgeşt-i Karabağ’ı gezer gönlüm
Gelür kim kûy-ı dildâra kalur zevk-i murâd eyler.

 

 

 

,